Sezona rekorları altüst ederek devam eden Guardiola’nın City’si, Şampiyonlar Ligi’nde Napoli’yi mağlup ettikten sonra Etihad’da Arsenal’i de üç golle geçti. Geçtiğimiz sezon, Premier Lig şampiyonluğu olan takımları sadece 2 kez mağlup edebilen City, böylece bu sezon Liverpool ve Chelsea’nin ardından Arsenal’ı da mağlup etti. Premier Lig tarihinde 11.haftalar sonunda en yüksek puan ve averaja ulaşan Manchester City, takipçisi United’la farkı 8 puana çıkararak yine Premier Lig tarihinin 11.haftalar sonunda zirvedeki en büyük farkı yakaladı. Hafta içi Şampiyonlar Ligi’nde karşılaştığı Napoli, Serie A maçında Chievo ile 0-0 berabere kalıp oldukça yorgun bir görüntü çizerken Manchester City, 2-0’dan sonra Arsenal karşısında oyun üstünlüğü kaybedip baskı yemesine rağmen üçüncü golü bularak maçı kopardı.
Maç sonunda Wenger’in yüksek sesle itiraz ettiği ve Guardiola’nın da kabul ettiği üzere, City’nin 3.golü ofsayttı. Peki o gol verilmese maç farklı bir yere gider miydi?
Saha parselizasyonu
City tam anlamıyla Guardiola’nın takımı olmaya başladığından beri çok daha fazla gol atıyor, bunları çok daha kolay atıyor ve buna rağmen kalesinde çok az gol görüyor. Rekor kıracak ölçüde ve bu denli istikrarlı bu kadar çok gol atabilmeleri, City’li oyuncuların sahada ortalamada aldıkları pozisyonlardan kaynaklanıyor. Antrenmanda rondo çalışması yaparken olduğu gibi oyuncuların ortalama pozisyonları toplandığında ortaya bir çember, içinde üçgenler çıkıyor.
Bu neden önemli? City, Guardiola’nın Barcelona’sında daha yüksek ritimde oynuyor ve gole çok daha süratle gidiyor. Tüm takımlar City’ye karşı kapanmasına ve savunma bloklarını başlangıçta doğru kurmasına rağmen bu birlikteliği devam ettiremiyorlar. Çünkü sahada bu şekilde bulunabildiğinizde yapacağınız bağıl koşu hareketleri çok daha düzen içinde ve verimli olur. Böylece savunmayı aldatmak için gösterilecek koşular ve asıl hareketlenmeler savunmayı daha rahat karıştırır. İlerdeki düzenli üçgen arasında yapacağı seri paslarla kaleye inebileceği gibi topu Sane ya da Sterling’e de açabilir.
City bu sezon bu iki planı kullanarak çok fazla gol attı. Kaldı ki City’nin Kevin de Bruyne ile bulduğu ilk golde de görüleceği üzere, Arsenal dörtlü iki savunma bloğu çok doğru kurmasına rağmen Bruyne ve Aguero duvar pasıyla buraya girdi ve bloğun arasından de Bruyne bir anda şutu çıkarıp golü buldu. Çünkü sahaya bu kadar doğru ve bu kadar teoriye uygun şekilde yerleşip bunu hücumda da savunmada da akan oyunda bu kadar başarılı devam ettirdiğinizde rakip savunma kime ağırlık vermesi kimi riske atması gerektiğine karar veremez. Bu bocalama sonucunda mutlaka bir ya da birkaç yerde birden açık verir.
City bu sezon adeta iki oyun kuruculu ve arkada bir savunma beşinin daha olduğu bir basketbol takımı gibi oynuyor. Ne yaparsanız yapın topu vermiyor, bir şekilde golü buluyorlar. 30 anahtar pas deneyip bunda %43 gibi bir başarı sağlıyorlar. Bu ancak, derinlik ve süreklilik arz eden bir birlikte çalışma ile pozisyon oyununun esaslarının bu kadar doğru uygulamakla mümkün olabilir.
Arsenal
Arsenal skor 2-0’a geldikten sonra iyi bir reaksiyon verdi ve golü buldu. Sezon ortalamasında %72 ile topa sahip olan City karşısında oyunu 55-45 bandında dengelemeyi başardı. City’yi geriye itti ve ciddi bir baskı kurdu. Ancak City sadece hücum beşinden ibaret bir takım değil. Savunma oyuncularının pozisyon alma meziyetlerindeki gelişim gibi hücumcuların da takım savunmasına iştiraki ile City bu baskıdan çıkmayı ve golü bulmayı başardı. Gelen bu golle de aslında maç koptu.
Kafa kafaya
Topla oynama istatistikleri ve ikili mücadele grafiklerinin de gösterdiği üzere aslında Arsenal, City karşısında kötü bir performans sergilemedi. İki takım yerde ve havada ikili mücadelelerde topları nerdeyse eşit paylaşırken, top kaybı ve kazanılan toplarda da bir takım anlamlı bir fark yaratamadı.
Bu durum Arsenal oyuncuların dirayet göstermesi ve maça asılmaları kadar, City’nin Napoli’den yorgun dönmesinden de kaynaklanıyor olabilir. Ancak bu durumun maçın iki yarısında aynı şekilde seyretmesi Arsenal’li oyuncuların fiziksel olarak iyi bir performans sergiledikleri ve maça konsantre olduklarını gösteriyor. Tabii bunun yanında City’ye karşı fiziken ne kadar iyi olsanız ve savunmada doğru durmaya da çalışsanız ve hatta City hafta içinde yüksek eforlu bir maçtan gelmiş de olsa, onları yenmenin ne kadar zor olduğunu ortaya çıkıyor. Bunun bir nedeni olmalı.
Gol
Bu sekanstan önce City bir derinlemesine pas denedi, Arsenal savunması kesti, City topu hemen geri aldı. Ardından de Bruyne’nin şutunu Peter Cech çıkardı. City yine topu kazandı ve top de Bruyne’de.
Kevin de Bruyne bir saniye sonra golü atıyor.
Kevin de Bruyne bir duvar pasıyla Arsenal’in iki savunma bloğunun arasına girmiş gibi gözüküyor. Ancak öyle değil. Yukarda da bahsettiğim gibi bu pozisyondan önce sağ taraftan bir derinlemesine pas son anda önlenmiş, ardından top kazanılıp bu kez soldan bir şut daha çekilmiş ve dönüşünde top yine City’de. Baskıdan bunalan ve bir sağdan bir soldan gelen rakibine karşı abondane olan Arsenal, son hamle olarak bir duvar pasıyla; üstelik savunma bloklarının arasındaki alandan, kalesinde gol görüyor.
Bu noktada söz de Bruyne’da: “Guardiola bizden sadece basit paslar yapmamızı, sürekli ileriyi düşünmemizi ve ortada olanlarımızın koşmasını istiyor. Silva ve ben hücum kuracak pozisyonlarda topu alıyoruz ve sonra yapmamız gereken kaleye yönelmek ve kararlı olmak.” City bu sezonu gücünü takım olarak sürekli, üst üste etkili atak yapacak ve savunma dublajını da unutmayacak hücum şekillerine girebilmesinden alıyor. Diğer takımlar düzgün savunma şekli almaya çalışırken City, önlenemez hücum şekilleri üzerinde çalışıyor. Bu sezon fark yaratan, bu aşamaya geçebilmiş olmaları.
Soldaki iki tablo tahmin edileceği üzere City’nin iki yarıdaki anahtar pas denemeleri. Sağdakiler Arsenal’in.
İki takımın anahtar pas denemelerinden aradaki bu anlayış ve hücum seviyesi farkı görülüyor.
Bunun bir nedeni olmalı
İşte bu yüzden yardımcı hakem ofsayt bayrağını kaldırmış olsa bile City, Arsenal baskısını kırıp kendi hücum-alan oyununu oynamaya devam edecekti. Buna yapacak mental güce takım olarak sahipler. Yorgun olmalarına rağmen direnç göstermeye devam etmeleri ve daha önemlisi bu mentaliteleri onları maç içinde üstün kılıyor. Bu noktada istatistiklere de yansıyan ama ondan öte bir felsefeden bahsetmek gerek.
City bu sezon sürekli ileri oynamaya çalışıyor, sürekli ileriyi düşünüyor; çünkü artık korkmuyor. Hem takım hem savunma oyuncuları hücum ederken topu kaybederlerse geri kazanacak; kazanamazlarsa geçiş savunmasında rakibi yavaşlatacak biçimde pozisyon alıyorlar. Otamendi ve Stones’un Guardiola kültürüne adapte olmaları ve bu oyun felsefesini kavramaları, Fernandinho’nun pozisyon alma konusunda maharetleri ve içe kat eden kanat beklerinin oyun görüşü sayesinde City, artık hücum ederken dahi savunma yapıyor.
Kültür inşası
Kevin de Bruyne’nin Arsenal savunma bloğu arasından attığı gol pozisyonu ve öncesi, iyi uygulanan futbol taktiklerinden evvel bir futbol kültürüyle alakalı. Guardiola, oyuncularına hücum taktiklerini ezberletmiyor ya da onlardan belirli kalıplar halinde hareket etmelerini istemiyor. Onları çok çalıştırarak görgülerini ve sorun çözme kapasitelerini artırmayı deniyor. Ve nihayetinde oyunu okumayı kavramış, sahada olup biteni başka şekilde görmeye başlamış, rakip savunmanın çıkardığı zorluklara maç içinde özgün çözümler üretebilen futbol zihinleri yaratmayı hedefliyor. Bu zihin yapısının yenilmesi çok güç. Üstelik takım olarak içselleştirilmiş. Bu yüzden rakipler ne kadar iyi savunma yapsalar da olmuyor. Manchester City’nin bu başarısının arkasında formdan önce ve daha çok bir kültür inşası yatıyor.
City 11.hafta sonunda lig ikincisi United’la puan farkını 8’e çıkardı. Bu Premier Lig tarihinde bir rekor. Jose Mourinho Premier Lig’in diğer 5 büyüğünü son 10 deplasman maçında yenemedi ve takımı sadece 1 gol kaydedebildi. Guardiola’nın zihin inşasıyla Mourinho’nun pragmatik kazanç futbolu işler karar noktasına geldiğinde farkını belli ediyor. Mourinho oyuncularından kendisi için savaşıp kazanmalarını isterken Pep Guardiola, oyuncularının zihinlerini açmaya ve özgürleştirmeye çalışıyor. En sağlıklı ilerleyen topluluklar bireyleri özgür olanlardır ve City bu yolda yürüyor.
Son söz: City artık ancak kendine yenilir
Guardiola ve takımını bekleyen tehlike, yoğun fikstürlü Premier Lig’de takımın yoluna sürekli aynı oyuncularla devam edemeyecek olması. Guardiola dar kadroları seviyor ama İngiltere ve Şampiyonlar Ligi buna müsait değil. Yine de şu ana kadar meseleyi gayet iyi ele aldılar. Bu sezonun gidişatını Guardiola’nın geniş kadroyu nasıl yöneteceği belirleyecek ve şu ana kadar City bu konuda fire vermedi.
“Pep’in İngiltere’de yapıp yapamayacağı konuşuluyordu. O burayı daha iyi bir lig yaptı.”