Fenerbahçe’de asıl sorunun bence de İsmail Kartal olduğu aşikar. Fakat bu sorun İsmail Kartal’ın futbol bilgisinden veya taktik anlayışından dolayı değil. Tam aksine takım içinde senelerdir süren yardımcı antrenörlüğü sayesinde takımın içinde teknik patron ile futbolcu arasında ki samimi köprüyü sağlamasından dolayı. Yıllardır Fenerbahçe’de görev yapan İsmail Kartal kuşkusuz başarıların altında gizli bir kahramandı. Yardımcı antrenörlüğü sürdürürken özellikle Türk futbolcuların hem abisi hem arkadaşı konumunda olan İsmail Kartal, şuan ki teknik görevi nedeniyle futbolcular ile arasında ki sınırı ve seviyeyi kuramamış durumda veya kurmakta da ciddi güçlük çekiyor. Ne onlarla olan samimi ilişkisine mesafe koymak istiyor nede onlara takım içi disiplini sağlayabiliyor.
Her ne kadar çok sevilse de tüm futbolcuların abisi konumunda olsa da Aykut Kocaman gerek özel hayatında gerek iş hayatında disiplini ilke edinmiş ciddi bir antrenördü. Takımda ki oyuncularla arası üst düzeyde iken aynı zamanda sözde geçirebiliyor ve aradaki sınırı sağlam tutuyordu. Daha sonrasında gelen Ersun Yanal ise zaten bu sınırı gittiği tüm takımlarda sağlamakta iken ekstradan ciddi tempoya sokan antrenmanlarıyla futbolcuları gerçek bir disipline sokmuştu. Her ne kadar başta dedikodu gibi görünse de bugün gelinen nokta da özellikle de Fenerbahçeli bazı futbolcuların bu sıkı antrenman trafiğine ve disiplinine uyamadığı ve bu yüzden takımda huzursuzlukların arttığı bir gerçekti. Sonunda da takımın istediği oldu ve Ersun Yanal iyi kötü bilinmez bir açığında takımdan gönderildi.
Bu iki disipline antrenör döneminde oluşan ciddi ortamda takım içinde futbolcuların tek rahat olduğu kişi yine İsmail Kartal’dı. Tabi ki bu yanlış bir rahatlık olmadığı gibi takımın kenetlenmesine yardımcı olan bir durumdu. Fakat sorun şu ki bu disipline geçen 3 sezondan sonra İsmail Kartal’ın teknik direktör olması ister istemez takımda bir rehavete sebep oldu. İsmail Kartal da gelir gelmez bu çizgiyi koyamadığı gibi her geçen hafta ipleri futbolculara kaptırdığı görülüyor.
Her takım içinde olması doğal olan önce Diego-Sow sonra Emre-Emenike kavgaları yerini Caner’in 2 alternatifi olmasına rağmen sakat sakat oynamasına bırakması (ve kötü performansına sebep olan sakatlık) ve geçen hafta ki kavgadan sonra Emre’nin sakatlanması akabinde Volkan’nın cezası bitmesine rağmen ağrılarını öne sürmesi ve Akhisar deplasmanına gitmeyişi takımda bu olanların doğal olmayışını ve ciddi şekilde bir disiplinsiz olduğunun göstergesi.
Emenike ve Sow’un performansına gelince; bence takımda ki hiçbir yabancı şuan da iyi bir performans ortaya koyamıyor (Diego Hariç). Dün ki maçta da Bruno Alves gibi bir oyuncunun yapmaması gereken hata ve Kuyt’ın da geçen sezonu aratan hali. Aslında takım içinde İsmail Kartal’a yakın olan Türk futbolcuların takıma ciddi şekilde uymayışının ve yabancıların buna bağlı isteksizliğinin ve güven ortamı kaybının oluştuğunun göstergesi durumu yaşanıyor Fenerbahçe’de.
Sonuç olarak Fenerbahçe’nin asıl sorunu disipline geçen sezonların sonrasında rahata kavuşma rehaveti ve disiplinsizlik. İsmail Kartal Fenerbahçe’nin birkaç sezondur kazandığı takım anlayışını kuşkusuz devam ettirebilecek en iyi seçim fakat bu sorunu çözemezse Fenerbahçe’deki geleceği pek de uzun sürmeyecek gibi.