Fenerbahçe haftalar sonra taraftarlarını oyun şekli açısından tatmin eden bir oyunla kazandı.
Peki taraftar ne görmek istiyor?
Ne olunca heyecanlanıyor?
Biraz rakamlarla ifade etmeye çalışalım.
Öncelikle birçok defa yazılarımda da bahsettiğim takım yerleşim mesafesine bakalım;
Fenerbahçe’nin takım yerleşim mesafesi, yani bir maç içinde futbolcuların topla oynadığı bölgelerin ortalaması 58.2 metre. Genel lig ortalamasının çok üstünde. Mersin İ.Y maçında ise bu rakam 62.6 metreye çıktı.
Taraftar, öne oynayan takım istiyor.
Savunma mesafesi, yani bir maç içinde futbolcuların topla defansif olarak müdahale ettiği bölgelerin ortalamasına baktığımızda ise 46.5 metrede olduğunu görüyoruz. Bu karşılaşmada ise 53 metrede oynadı Fenerbahçe.
Taraftar, oyunu rakip yarı alana yıkan takım istiyor.
Fenerbahçe her iki kanat beklerini çok etkin kullanıyor. Ligin en çok orta yapan takımlarından. 25 olan maç başı orta sayısı bu maçta 30 oldu. İsabet ortalaması da 5 iken bu maçta 9 isabetli orta yapıldı.
Aynı şekilde Hücum bölgesinde topla oynama sayısı ortalaması 192 iken bu maçta 204’ü buldu. Bu oynanan topların yarısı olumlu kullanıldı (%51)
Taraftar, hücum düşünen, gol arayan takım istiyor.
Kanat bindirmeleri dedik; Caner ve Gökhan bu maçta takımları adına topla en fazla oynayan oyuncular oldular. Caner 3′ 41”, Gökhan ise 3′ 22”. İki oyuncu da topla 85 kere buluştu.
Taraftar;
Öne oynayan,
Oyunu rakip yarı alana yıkan,
Hücum düşünen, gol arayan takım,
İstiyor.